Trahi m’avez, douce dame, por quoi? Ja n ́ai je riens envers vos entrepris. Por vostre amor ai je gurpi ma loi
et croi en Deu, maugre toz mes amis, et si faites de moi vostre bofoi.
Trai m ́avez, douce dame honoree, trahi m ́avez, vos soies trainee,
si vos porroiz mieuz amander vers moi.
Et s ́autrement n ́en repuis
Et s ́autrement n ́en repuis joie avoir,
Deus vos face si vielle et si ridee
que touz li mons fors moi touz soux vos hee, savoir se ja me porroiz escheoir!
12. Swer adellîchen tuot
Swer adellîchen tuot, den wil ich hân für edel,
swie man sins adels achtet nicht gen eime zedel:
nu sicht man doch bekomen rôsen von dem dorne
swâ sich gemischet vil untugende zuo dem adel,
dâ mag daz adelkleit wol werden zeinem hadel:
nicht guot wirt mel dâ vil getreffs ist under korne.
swâ adel tuot adellîche tât,
der adel liutert immer;
swâ adel arkeit vil begât,
er houwet guot gezimmer.
swer nicht si von hôhem namen
und sich untugende welle schamen,
dar zuo sîn selbes dinc zem besten kan gezamen,
den heize ich edel, swier nicht sî von adel der geborne.
13. Küng herre, hochgelopter got / Ir manes krone
Küng herre, hôchgelopter got, waz dû vermacht!
Du liuchtest mit dem tage und vinsterst mit der nacht, dâ von diu welt vil fröiden unde ruowe hât.
Küng, aller êren dir noch nie gebrast,
wie den tag du zierest mit der sunnen glast
und ouch di nacht, der dînes mânen liecht wol stât. Du hêrst den himel mit den stern,
sîn schônheit iemer mag gewern.
Du hâst ze geben gâbe vil der nicht zergât.
Ir manes krône ist daz vil reine kiusche wîp wan iemer in wol êret ir vil werder lîp.
Er saelic man dem dâ diu guote sî beschert; der mag ân zwîvel mit ir sîniu jar
wileclich vertribn stille und offenbâr.